ஆக, தமிழுக்குள் கிரந்த நுழைப்பு தவிர்க்கப் பட்டது;
கிரந்தத்துக்குள் தமிழ் நுழைப்பு மட்டுமே
தற்போதைய இன்னல் ஆகும்.
அதுவும் வேண்டும் என்றே ஒரு தனி
மனிதரால் தமிழ்நாட்டுக்கு ஏற்படுத்திக்
கொடுக்கப்பட்ட இன்னலாகும்.
இதில் எப்படிக் கிரந்த அரசியல் நடக்கிறது
என்று பார்ப்பது மிக அவசியமாகும்.
1)
முதலில் இந்தக் கிரந்தச் சிக்கல்
ஒரே நேரத்தில் மூன்று நிலைகளில் தாக்கியதால்
பலருக்கும் இதனைப் புரிந்து கொள்வதில்
சிக்கல் இருந்தது.
தமிழ்நாட்டரசு பெற்றுத் தந்தக்
காலநீட்டில் ஒவ்வொன்றாக நுணுகிப்
பார்க்கையில் சிக்கல் எங்கே முளைத்தது
என்றும் அது தற்போது எங்கு
போய்க் கொண்டிருக்கிறதென்றும்
தெள்ளென விளங்குகிறது.
அதற்காகத் தமிழ்நாட்டரசிற்குப்
பாராட்டுச் சொல்லவேண்டும்.
நாசா கணேசனின் உந்துதலால்
நடுவணரசு ஏற்படுத்திய முன்மொழிவைப்
பாதுகாக்க கணேசன் பலருடன் அணிசேர்ந்து
பல்வேறு கூட்டணிகளை
உருவாக்கியிருக்கிறார்கள்.
அதன் முதற்கட்டமாக பேராசிரியர் வா.செ.கு
அவர்களை வைத்து "தமிழ் எழுத்துக்களில்
கிரந்த எழுத்துக்கள் வந்து கலப்பது தவிர்க்க
வேண்டியது. தவிர்த்தாயிற்று.
ஆனால் கிரந்த எழுத்துக்களில்
தமிழ் போய் கலப்பது ஒன்றும் தவறில்லை"
என்றவாறு கருத்தை
வெளியிட வைத்து விட்டார்கள்.
நமது தமிழை பிறர் பயன்படுத்துவது
நமக்குப் பெருமைதானே என்ற
பொய்யான ஒரு மாயை கிளப்பி
விடப்பட்டிருக்கிறது.
இந்த மாயையை விலக்கிப் பார்த்தால்
"கிரந்த எழுத்துக்களைக் கொண்டு வந்து
தமிழுக்குள் கலப்பது தீது; தவிர்த்து விட்டோம்.
ஆனால் தமிழ் எழுத்துக்களைக்
கொண்டுபோய் கிரந்தத்துள் கலப்பது
தீதில்லை என்று எப்படிக் கருதுவது?
பாலில் தண்ணீரைக் கலந்தால் என்ன?
தண்ணீரில் பாலைக் கலந்தால் என்ன?
இரண்டும் ஒன்றுதானே?
தமிழ் போய் கிரந்தத்தில் கலக்கலாம்
என்று சொல்லும் அறிஞர்கள் இதை
எப்படி மறக்கிறார்கள்?
வடமொழிக் கலப்பின் பாதகங்களை உணர்ந்த
பேரா.வா.செ.குவின் கண்களையும் கட்டியது
நா.கணேசனிடம் அவருக்கு உண்டான உறவுமுறை
அல்லது நட்பும், நா.கணேசனின் சொற்களை
நல்லது என்று எண்ணும் அவரின் நம்பிக்கையும்
ஆக இந்த இரண்டாக இருக்க முடியும் என்று
சிலர் சொல்வதை எண்ணிப்பார்க்காமல்
இருக்க முடியவில்லை.
தமிழ்ப் பற்றாளரான வா.செ.கு அவர்களின்
அரிய பணிகளுக்கிடையே கணேசன் அணியினர்
திருகுதாளம் ஆடி அவரை நம்ப வைத்திருக்கிறார்கள்.
அதில் வா.செ.கு அவர்களும் ஏமாற்றப் பட்டிருக்கிறார்
என்றே கருத முடிகிறது. வா.செ.குவின் ஏமாற்றம்
அப்படியே அரசையும் ஏமாறச் செய்கிறது..
2)
அடுத்ததாக, "கல்வெட்டுக்களைப் படிக்க முடியாது,
பழைய ஆவணங்களைப் படிக்க முடியாது"
ஆதலால் நடுவணரசின் (+கணேசன்) முன்மொழிவை
மறுக்க வேண்டியதில்லை என்ற கருத்தை அடிப்படையாகக்
கொண்டு வேறு சிலர் அணியமாக்கப் பட்டுள்ளது தெரிய வருகிறது.
கல்வெட்டு, பழைய ஆவணங்களைப் படிக்க வேண்டும்தான்.
அவற்றை அச்சில் வைத்துப் படிக்க வேண்டும் என்பதும்
பிழையான பார்வை. காலஓட்டத்தின் கணிநுட்ப வளர்ச்சியில்
இந்தக் காப்பெல்லாம் காணாமல் போய்விடும்.
ஆனால், கிரந்தத்தோடு தமிழைக் கொண்டு போய் கலக்காமலே
கல்வெட்டுக்களையும் பழைய ஆவணங்களையும் படிக்க
முடியும் எனும் நிலை இருக்கும்போது, தொழில் நுட்ப வளர்ச்சியில்
அதனை வளர்த்துக் கொள்ளமுடியும் எனும்போது
ஏன் கிரந்தத்துடன் தமிழைக் கலக்க வேண்டும்?
கிரந்தக் குறியேற்றம் அதுபாட்டுக்கு ஒரு மூலையில்
ஒருங்குறிக்குள் கிடந்தால் இரண்டையும் கலக்காமல்
கல்வெட்டுக்களைப் படிக்கவும் செய்யலாம்; தமிழை
வதைக்காமலும் இருக்கலாம்.
கணிச்சூழல் அப்படி இருக்கையில், அதையெல்லாம்
பொருட்படுத்தாது, வெறும் தமிழ் தமிழ் தமிழ் என்று
மட்டும் சிந்திப்பதும், கலவை கலவை கலவை என்றும்
சிந்திப்பதும் எதற்கு?
சவகர்லால் நேரு பல்கலையில் தமிழ்த்துறைப்
பேராசிரியராக இருக்கும் கி.நாச்சிமுத்து அவர்களுக்கு
கல்வெட்டுக்கள், பழைய இலக்கியங்களில்
இருக்கும் தேர்ச்சியை முன்வைத்து அவரிடம் இருந்து
கிரந்தத்துக்குள் தமிழை நுழைக்க
ஆதரவாகக் கருத்துக்கள் பெறப்படுகின்றன.
அதற்குச் சான்றாகத் தமிழக
சட்டமன்ற உறுப்பினர் திரு.இரவிக்குமார் அவர்களின்
"நிறப்பிரிகை" என்ற இணையத்தளத்தில் இடப்பட்டிருக்கும்
"தமிழ் கிரந்தம் ஒருங்குறி சில விளக்கங்கள் - கி.நாச்சிமுத்து"
என்ற தலைப்பில் "http://nirappirikai.blogspot.com/2010/11/blog-post_8125.html"
என்ற முகவரியில் இடப்பட்டிருக்கும் கட்டுரையைக் காட்டலாம்.
கட்டுரை வழியே நாச்சிமுத்து அவர்களின் தமிழறிவைப்
புரிந்து கொள்ளமுடிந்தாலும், அவரிடம் மொழிபெயர்ப்பு,
சொற்பெயர்ப்பு, குறிபெயர்ப்பு போன்ற கணி,
யுனிகோடு நுட்பங்களில் சிறிதும் தெளிவைக்
காண முடியவில்லை.
அடுத்ததாக இந்தக் கலவையை ஆராய்ந்து
சொல்லத் தக்கார் என்று அரசு கருதுவது
திரு.மணவாளன் என்ற அறிஞரை.
நா.கணேசன், வா.செ.கு ஆகியோரின்
பேரன்பைக் கொண்டவர்கள் என்ற தகுதியிலும்,
தமிழ் கல்வெட்டுக்களில் தேர்ச்சியுடைய
தமிழ் அறிஞர்கள் என்ற தகுதியில் மட்டுமே
அவர்கள் பணியாற்றுவாரெனின்
"அதற்குப் பதில் தமிழக அரசு கிரந்த, தமிழ்க் கலவை
முன்மொழிவைக் கண்டு கொள்ளாமலேயே
விட்டிருக்கலாம்" என்றே சொல்லலாம்.
ஏனென்றால் வா.செ.கு அவர்கள்
கணேசனை நம்பிச் சொன்ன கருத்தையே
இவர்கள் எதிரொலிப்பார்கள் அன்றி
வேறொன்றும் நடக்கப் போவதில்லை.
இந்த ஆய்வுகளில் பங்குபற்றும்
இன்னொருவர் அறிஞர் ஐராவதம் மகாதேவன்.
மிகச்சிறந்த கல்வெட்டுப் பேரறிஞராக
இருப்பவர்களுக்கு, வரலாறு அறிந்த அறிஞர்களுக்கு,
கணியிலும், யுனிக்கோடுவிலும் புலமை தானாகவே
வந்துவிடும் என்று அரசு கருதி விட்டதைப்
போன்று பெரும்பாலும் கிரந்தச் சார்பாளர்
அணியாகவே இந்த ஆய்வுக்குழு அமைந்து வருகிறது.
ஆகவே, கணேசனின் கிரந்தச் சேவையைக்
காப்பாற்றும் கணேசனின் அணியினரையே
தமிழக அரசு முழுக்க முழுக்க கிரந்தக்
கலவை ஆய்விற்குத் தேடிக் கொண்டிருப்பது
ஆழ்ந்த கவலைக்குரியதாகும்.
மீண்டும்:
கிரந்த, தமிழ்க் கலவைக்கு மூல காரணமே நாசா கணேசன்.
நாசா கணேசன் கிரந்தக் கலவை பற்றி இணையத்தில்
என்ன சொல்கிறாரோ அதை எதிரொலிக்கும் நிலைக்குத்
தள்ளப்பட்டிருக்கும் வா.செ.கு.
வா.செ.கு மற்றும் கணேசனின்
அன்பைப் பெற்ற மணவாளன், நாச்சிமுத்து;
அனைவருக்கும் அன்பான ஐராவதம். இவர்களினால்
தமிழக அரசுக்கு நற்பெயர் கிடைக்குமா அல்லது
தீராப்பழி கிடைக்குமா என்பதனைக் காலம்தான்
சொல்ல வேண்டும்.
3)
மூன்றாவதாக, கிரந்தச் சிக்கலைச்
சரியாக உணர வாய்ப்பில்லாதவர்களிடையே
சிறீரமணசர்மா சார்ந்திருக்கும் சாதியை
மட்டும் காட்டி எல்லாச் சரவலையும்
அவர்பக்கம் திசை திருப்பி விட்டு விட்டுக்
கணேசனின் முன்மொழிவின்பால்
பார்வை திரும்பாமல் பார்த்துக்
கொள்ளப்படுகிறது.
தமிழ்ப்பற்றாளர்களை "இதோ பார்
இன்னார் இன்னைதைச் செய்தார்"
என்று முடுக்கிவிட, அந்த ஓசையில்
நா.கணேசனின் முன்மொழிவுகள்
கண்டு கொள்ளப்படாமல் காக்கப்
படுகின்றன.
4)
நான்காவதாக, பன்னாடுகளைச் சேர்ந்த
பிற நாட்டு அறிஞர்களின் கருத்துக்கள்
தேவையில்லாமல் நுழைக்கப் படுகின்றன.
காட்டாக, சியார்ச் ஆர்ட் என்ற அமெரிக்க அறிஞர்
ழான் - லக் செவ்வியார் என்ற பிரெஞ்சு அறிஞர்,
அறிஞர் சிப்மென் மற்றும் வெளிநாடுகளில் இருந்து
செம்மொழி மாநாட்டில் சங்கப்பாட்டுக்களைப் பாடி மகிழ்வித்த
எல்லாருக்கும் தமிழில் புலமை இருக்கலாம்.
தமிழ் மேல் மதிப்பு இருக்கலாம்.
ஆனால் அவர்களுக்கெல்லாம்
தமிழைக் காக்க வேண்டிய கடப்பாடு இருப்பதாக
எண்ணிக் கொண்டு அவர்களின் பின்னால்
தொங்கிக் கொண்டு இருந்தால்
தமிழர்களை விட தமக்குத் தவறிழைத்துக்
கொள்பவர்கள் வேறு யாருமாக இருக்க முடியாது.
முக்கியமாகத் தமிழ்ப் புலமை கொண்ட
எல்லா வெளிநாட்டு அறிஞர்களும்
சமற்கிருதத்தின் மேல் இந்தையீரோப்பிய
மொழி அடிப்படையில்
பாசமும் நேசமும் கொண்டவர்கள்.
சியார்ச் ஆர்ட்டுவாக இருந்தால் என்ன?
ழான்-லக் ஆக இருந்தால் என்ன?
அவர்கள் தமிழ் பேசுகிறார்கள், தமிழ் ஆய்வு
செய்கிறார்கள் என்றால், அவர்கள் மேல் நமக்கு
மதிப்பு உண்டு. நமது போற்றுதற்குரியவர்கள் அவர்கள்.
ஆனால் நமது மொழியைக்
காப்பதற்கு இவர்களின் உள்ளத்தையும்
உணர்வையும் சார்ந்திருத்தல் முட்டாற்றனம் ஆகும்!
அந்த முட்டாற்றனமும் முன்னெடுக்கப் படுகின்றது.
"நம் மொழியிலே பிற மொழியைக் கலக்க வேண்டுமா?
வேண்டாமா? என்பதை நமக்கு முடிவு செய்ய துப்பில்லை
என்றால், நம் மொழியறிஞர்களிடமும் அரசியலாரிடமும்
துப்பில்லை என்றால், நம் மொழியும் நாமும் இல்லாது
போகத் தகுதியாயினவையே என்று சொல்லுவன் யான்!"
மனதுக்குள் அவர்களும் அப்படி எண்ணினால் வியப்பில்லை.
5) குழப்பம் 1:
இரண்டு வாங்கினாய் ஒன்று எங்கே? என்ற
கவுண்டமணி செந்தில் ஆகியோரின் புகழ்பெற்ற
திரைநகையைச் சற்று நினைவுக்கு கொண்டு
வந்து பார்க்க வைக்கிறது கிரந்த
ஆதரவாளர்களின் குழப்பத் திருப்பணிகள்.
நாமும் இங்கே சொல்லிப் பார்ப்போம்!
எத்தனைப் பிரச்சினையைச் சொல்கிறார்கள்?
இரண்டு பிரச்சினைங்க!
ஒன்று என்ன?
ஒருங்குறியிலே கிரந்தம் நுழையக் கூடாது!
சரி இன்னொன்று என்ன?
ஒருங்குறியிலே கிரந்தம் நுழையக் கூடாது!
சரி அதைத்தான் முன்னாடியே சொல்லிவிட்டீரே?
இன்னொன்று என்ன? அட அதாங்க இது!!
இப்படிப் போகிறது குழப்பம்.
எப்படி என்கிறீர்களா?
ஒருங்குறி என்பது தமிழுக்கு மட்டுமேயான
ஒரு குறியேற்றம் என்பதான ஒரு
உருவகம் ஏற்படுத்தப் படுகிறது.
அது பன்னாடுகளின் பல மொழிகளின்
எழுத்து அடுக்குகளைக் கொண்ட கோர்வை.
அதில் தனியாகக் கிரந்தம் இருந்தால் என்ன?
சீனம் இருந்தால் நமக்கென்ன?
அதில் வருகின்ற கிரந்தத்தில் கொண்டு போய்
தமிழை நுழைக்கக் கூடாது; என்பதை மறைக்க
முயலுமாறு, பலரை "ஒருங்குறிக்குள்ளே
கிரந்தம் நுழையவிடக்கூடாது" என்ற புரிதலுக்குள்
தள்ளிவிடுகிறார்கள். அப்படிச் செய்தால்
அது செல்லாத வாதமாகப் போய்விடும்;
அந்தச் சந்தடி சாக்கில் கிரந்தத்தில் தமிழை
நுழைத்து விடலாம் என்ற அரசியலும்
ஆங்காங்கு ஓடுகிறது.
அதனால் "ஒருங்குறியிலே கிரந்தம்
நுழைவது என்பது வேறு";
"கிரந்த ஒருங்குறிப் பாத்தியிலே
தமிழை நுழைப்பது வேறு" என்ற தெளிவு
எல்லோரிடமும் இருக்க வேண்டும்.
சிறீரமணசர்மாவையே கருவிக் கொண்டு
இருந்து விட்டு கணேசனின்
முன்மொழிவைக் காப்பதற்கே இந்தக்
குழப்பம் வழிவகுக்கும்.
6) குழப்பம் 2:
தமிழ்த்திறன் அல்லது வரலாற்றுத் திறன்
அல்லது தமிழ் சார்ந்த நிர்வாக அல்லது
ஆட்சித் திறன் கொண்டவர்களுக்கு
கணித்திறன், யுனிக்கோடு திறன் என்ற இரண்டும்
தானாகவே இருக்கும் என்று பலரும் கருதிக்
கொண்டிருக்கின்றனரோ என்று எண்ணத் தோன்றுகிறது.
அது உண்மை என்றால் "தமிழ் இணையப் பல்கலைக் கழகம்"
என்று ஆரம்பித்த ஒன்று இன்று தேய்ந்துபோய்
"தமிழ் இணையக் கல்விக் கழகம்" என்று ஆகியிருக்காது.
பலரும், கணித்திறன் கொண்ட கணியறிஞர்கள்
அல்லது கணிப்பணியில் இருப்பவர்களுக்கெல்லாம்
இந்த யுனிக்கோடுச் சரவல் நன்றாகத் தெரியும் என்று
மிகத் தவறாகக் கருதிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.
கணித்திறன் வேறு யுனிக்கோடு பற்றிய புலமை வேறு.
கணிப்பணியில் இருக்கும் ஆயிரத்தில் யாரோ
ஒருவருக்கு மட்டுமே ஓரளவு இந்தச் சரவல் புரியும்.
பல்லாயிரத்தில் ஒருவருக்கு மட்டுமே இதில்
புலமையும் தெளிவும் இருக்கும்.
தற்போதைய நிலை அதுதான்.
இதை மறந்துவிட்டு தடிஎடுத்தவர் எல்லாம்
தண்டல் காரர்தான் என்று சொல்வது போல
கணிப்பணியில் இருப்பவர்க்கெல்லாம்
இந்தச் சரவல் நன்றாகத் தெரியும் என்று கருதிக்
கொண்டால் அது அறியாமை அன்றி வேறல்ல.
ஆகவே தமிழறிஞர், கணியறிஞர்,
யுனிக்கோடு அறிஞர் எல்லாரும்
சேர்ந்து முதலில் எங்கே சரவல்
என்பதைத் தெளிந்து செயல்திட்டம்
செய்ய வேண்டும்.
தமிழக அரசு காலநீட்டு
வாங்கிக் கொடுத்து
மாதமாகியும் அப்படியான
ஒரு ஒருங்கிணைவு
ஏற்பட்டக் காட்சியேதும்
கிடைக்கவேயில்லை.
எல்லாமே இன்னாருக்குத் தெரியும்
இன்னார் சொன்னால் சரி என்று போனால்
தமிழ் இல்லாது போய்விடும்.
அதுமட்டுமல்ல, பல தமிழறிஞர்கள்,
கணி அறிஞர்கள், யுனிக்கோடு
அறிஞர்கள் என்ற இவர்களின்
கருத்துக்களை எல்லாம் எதிரொலித்த
ஆசிரியர் கி.வீரமணி அவர்களின்
முயற்சியும் அரைக்கிணறு தாண்டிய
கதையாய்க் காகிதங்களோடு முடிந்துவிடும்.
ஆகவே, தமிழக அரசு செய்யும் பிழைகளில்
முக்கியமானவையாக நான் கருதுவது:
1) கிரந்தச் சேவைகள்மேல் மென்மைப்
போக்கினைக் கொண்டவர்களையே
கிரந்த, தமிழ்க் கலவைகளை ஆய்வு
செய்யப் போடுவது
2) தமிழறிஞர், புகழ் பெற்ற படைப்புகள்
செய்தவர் என்ற தகுதியெல்லாம்
அச்சில் வரும் தாள்களுக்குப் பொருந்தும்;
அதன் காலங்களிற்குப் பொருந்தும்.
ஆனால் யுனிக்கோடு சிக்கலுக்கு அது பற்றாது.
அவ்வறிஞர்களோடு, கணி நுட்பமும்,
யுனிக்கோடு நுட்பமும் அறிந்த, தமிழும்
அறிந்த யுனிக்கோடு அறிஞர்களையும் சேர்த்து
நன்மை தீமைகளை ஆராய்ந்து முடிவெடுக்காமல்
மேம்போக்காக "இவர் சொன்னார் அவர் சொன்னார்"
என்று முடிவெடுப்பதும்
பெரும்பிழையில் போய் முடியும்.
"இருக்குமிடத்தை விட்டு இல்லாத இடம் தேடி
எங்கெங்கோ அலைகின்றார் ஞானத்தங்கமே"
என்ற பாடல்வரி நினைவுக்கு வருவதை
தவிர்க்கமுடியவில்லை.
நிறைவு.
அன்புடன்
நாக.இளங்கோவன்
பி.கு: அடியேனின் இந்த எழுத்துக்கள் தமிழுக்கு உயர்ந்த தொண்டாற்றியிருக்கிற
பல அறிஞர்களையும் பெரியவர்களையும் கிடுக்குவது போல இருந்தாலும்,
கிரந்தம் தவிர்த்த மற்ற விதயங்களிலும் எனக்கு அவர்கள் மேல் உயர்ந்த மதிப்பு உண்டு.
கிரந்தத்தில் அவர்களின் செயற்பாடுகள் தமிழுக்கு ஊறு சேர்த்திடுமோ என்ற
அச்சத்தில் கோர்க்கப்பட்டது இக்கட்டுரையன்றி வேறு யாதொன்றுமில்லை.
கணேசன் என்ற ஒருவர் செய்யும் தமிழ்க்கேட்டிற்குப் பலரும் தவிக்க வேண்டிய
சூழல் கவலைஏற்படுத்தும் ஒன்றன்றி மற்றோர்பால் எனக்கு யாதொரு மதிப்புக் குறையும் இல்லை என்று மீண்டும் அன்போடு சொல்லிக் கொள்கிறேன்.
